The Flickr Namêche Image Generatr

Namêche cemetery and church, Belgium.

Ilford Pan400 800iso Rodinal 1+25 8'30''

Site of the small Namêche railway station, deserted since the end of quarrying activities.

Site de la petite gare de Namêche, désœuvrée depuis la fin des activités de la
carrière.

Ilford Pan400 800iso Rodinal 1+25 8'30''

The little Namêche station, now a chip shop.

La petite gare de Namêche, réaffectée en friterie.

Ilford Pan400 800iso Rodinal 1+25 8'30''

Op 22 oktober mocht ik nog eens een Röbeltrein lossen en overbrengen naar Brussel. Onze locplanner weet dat ik een gepassioneerde machinist ben, en ook foto's neem. Daarom kreeg ik daags voordien een leuk berichtje van hem. Hij had er namelijk voor gezorgd dat ik mijn dienst met onze -voorlopig- enige twee blauwe ETCS 77'ers mocht uitvoeren. Hoewel ik geen fan ben van ETCS op een 77, was ik toch blij dat ik voor de allereerste keer met de twee blauwtjes in treinschakeling mocht rijden. Nu ja, de échte eerste rit was voor mijn collega die de trein reeds vroeg in de ochtend geladen tot Kinkempois had gebracht. Het was alleszins de eerste dag dat de desbetreffende combinatie te fotograferen viel.

Omstreeks 9u kwam ik aan in Kinkempois, oftewel 'Kiekepoot'. Just in time, want mijn collega kwam op hetzelfde moment met de geladen trein aan. Hij nam mijn auto tot Schaarbeek, en ik nam zijn 77'ers over. Nadat ik mijn procedure 'S625: toelating voor de toegang tot het spoor buiten dienst' had vervolledigd, kon het lossen van de rails beginnen. Dit gebeurde op lijn 36A, meer bepaald op de bekende 'Pont de Renory'. Er lagen maar 6 rails op de trein, en dit in combinatie met een goede ploeg van Infrabel, zorgde ervoor dat de trein na een dik uur reeds gelost was. Na een korte opduwbeweging van een kilometer kwamen we terug aan in Kinkempois Formation. Meer dan 3u was ik te vroeg reeds klaar voor vertrek richting Schaarbeek. Een nieuwe regel die de seingevers maar al te graag gebruiken, is het feit dat goederentreinen niet meer te vroeg mogen rijden. Gelukkig durven ze in Wallonië al eens een uitzondering te maken. Nadat ik me had klaar gemeld, kon het wachten beginnen, maar na nog geen 5 minuten kwam mijn sein al open richting Namur! Een mooi voorbeeld dat het dus wel kan! Ik kon vlot doorrijden tot Flémalle Haute, waar ik voorrang moest geven aan de stoptrein naar Namur. Op zich geen groot probleem, daar ik 180 minuten te vroeg reed. De rit vorderde gezapig, maar ondertussen kon ik wel genieten van de prachtige landschappen langs lijn 125. Het oosten van het land zat nog in de wolken, maar hoe meer ik richting Namur reed, kwamen er meer opklaringen in zicht. Nadat ik aan het station van Sclaigneaux het seinbeeld '2-geel' kreeg, wist ik dus dat de stoptrein nog in het volgende station van Namêche stilstond. Ondertussen naderde ik het volgende -gesloten- stopsein. De zon zou weldra doorbreken en ze stond dan ook nog goed, dus stopte ik even om een foto op het gekende fotopunt van Sclaigneaux te maken. Na een razendsnelle spurt en met de gewenste foto op zak, hernam ik mijn rit richting de hoofdstad. Haasten hoefde ik me niet, daar het volgende sein nog maar 'twee geel' vertoonde. Blij met de foto, kon ik nadien vlot doorrijden tot Gembloux, waar ze merkten dat ik veel te vroeg reed. Na veel telefoontjes en een klein uur 'wortelschieten' mocht ik mijn reis eindelijk vervolgen tot Schaarbeek verder zetten, waar ik met 2 uur vervroeging toe kwam. Zonder ETCS problemen gedurende heel de dienst, kon ik blij terugkijken op de prestatie van deze combinatie van een treinschakeling van twee ETCS-locomotieven type 77. Veel tijd was er niet, want HSL was onderweg richting Aken met een Class 66, dus werd er snel koers gezet naar de volgende opdracht!

© Finn De Vos

DE 18 (test run), Namêche, 12/04/2022


220412 (19)_A