A second field stack of this attractive jumping spider. For scale, she's sitting on a blade of grass.
This page simply reformats the Flickr public Atom feed for purposes of finding inspiration through random exploration. These images are not being copied or stored in any way by this website, nor are any links to them or any metadata about them. All images are © their owners unless otherwise specified.
This site is a busybee project and is supported by the generosity of viewers like you.
Op de ruwe, roodbruine muur van mijn huis kruipt deze kleine overlever: de larve van het Aziatisch lieveheersbeestje (Harmonia axyridis). Met z'n stekelige pantser, glanzende kop en oranje accenten lijkt het haast een miniatuurmonster uit een andere wereld – maar schijn bedriegt. Deze natuurlijke vijand van bladluizen speelt een cruciale rol in ons ecosysteem, hoe invasief zijn soort ook mag zijn.
Gefotografeerd met een Laowa 25mm 2.8 Ultra Macro op 5x vergroting, werd elk haartje en elke hobbel gevangen met behulp van mijn Nikon Z6 en een zorgvuldig afgedempte flits via de Godox V1. De muur werd tijdelijk een maanlandschap, en de larve een onverschrokken astronaut.
Hier kijk je een piepkleine schildwants recht op zijn ‘harnas’. Het brede, driehoekige schild (eigenlijk zijn rug) heeft een mooi gespikkeld patroon van zandgeel en zwart – perfecte camouflage tussen verdorde grassprietjes. Door de 5× vergroting voelt het bijna alsof je met een loep in een mini-jungle duikt: je ziet zelfs de pluisjes die per ongeluk op het beestje zijn blijven hangen. De zachte, egale achtergrond komt vanzelf door de superkleine scherptediepte bij dit soort macro’s.
Ik heb dertig foto’s gemaakt met mijn Laowa 25 mm 2.5-5× Ultra Macro op 5× vergroting en ze in Photoshop samengevoegd (focus-stacking). Zo blijft het hele schild scherp van voor tot achter terwijl het insect zelf maar een paar millimeter groot is.
Regular viewers will know that each May I pit my limited photographic ability against this fast-moving 2mm speck of Salticid beauty. Normally they are pinging all over their pebby heath habitat but I was more fortunate this time in that it was cloudy (last week, briefly) which slowed them down, allowing a stack of photos to be taken which could be resolved into a single image. It seems to have been reassigned to the genus Talavera, having (pointlessly) been put into Euophrys for a while, so welcome back taxonomically speaking to Talavera petrensis. It doesn't appear to have a common name, so I am starting a campaign to call it the red-faced jumper (what else could it be called?)