Από το μπαλκόνι μου βλέπω τον κεντρικό δρόμο που διασχίζουν οι Αθηναίοι, αλλά και άλλοι επισκέπτες, ώστε να φτάσουν στο κέντρο της Χαλκίδας, περνώντας από την Υψηλή Γέφυρα. Μόλις έγινε ένα τροχαίο. Βγήκα στο μπαλκόνι μου και αφού είδα πως οι άνθρωποι βγήκαν, ευτυχώς, υγιείς από τα οχήματά τους κάλεσα αμέσως την τροχαία. Ευτυχώς, ήρθε γρήγορα. Λόγω τριημέρου, η κίνηση είναι μεγάλη και οι άνθρωποι αυτοί που στέκονται στο δρόμο πλάι στο αυτοκίνητό τους κινδυνεύουν από έναν απρόσεχτο οδηγό. Η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή. Ελπίζω όλοι τους να είναι γεροί.
Φροντίστε τις ψυχές σας κάθε που μπαίνετε εσείς και τα παιδιά σας σε ένα αυτοκίνητο. Πόση βιασύνη! Ξεκινάς για ένα μικρό ταξίδι και καταλήγεις να παίζεις τη ζωή σου κορώνα γράμματα με τον χάρο.
Λίγα λεπτά παραπάνω για να φτάσεις στον προορισμό σου, μπορούν να σου σώσουν τη ζωή.
Δεν ξέρω τι άλλο να πω...Το μόνο που μου βγαίνει να φωνάξω είναι: ΜΗ ΒΙΑΖΕΣΤΕ.
