
The Cave of Zeus is a system of caves located on the slopes of Mount Psiloritis (Idi), over Nida, on the island of Crete, Greece. The deep cave has a single entrance and features beautiful stalagmites and stalactites.
In antiquity it was a place of worship, because it was believed to be the cave where the titan Rhea hid the infant Zeus, in order to protect him from his father Cronus who intended to swallow him like other of his progeny. It is one of a number of caves believed to have been the birthplace or hiding place of Zeus.
According to a variant of this legend, the Kouretes, a band of mythical warriors, undertook to dance their wild, noisy war dances in front of the cave, so that the clamour would keep Cronus from hearing the infant's crying.
Excavations have revealed a large number of votive cult offerings on the site.
(en.wikipedia.org/wiki/Cave_of_Zeus)
Το Ιδαίο Άντρο βρίσκεται στις ανατολικές παρειές του όρους Ίδη στο κέντρο της Κρήτης, σε υψόμετρο 1498μ., 20χλμ. από τα Ανώγεια Μυλοποτάμου και λίγα μέτρα ψηλότερα από το οροπέδιο Νίδα.
Η συνολική έκταση του σπηλαίου υπολογίζεται στα 800 τ.μ. και διαιρείται σε τέσσερις χώρους.
Σύμφωνα με το μύθο και την αρχαία γραμματεία, το Ιδαίο Άντρο αναγνωρίζεται ως ο χώρος γέννησης του Δία. Τη γέννηση του Δία διεκδικεί και το σπήλαιο Ψυχρού (γνωστό και ως Δικταίο Άντρο) στην Ανατολική Κρήτη δεδομένου ότι ο Ησίοδος στη Θεογονία του δεν διευκρινίζει με ακρίβεια την τοποθεσία της γέννησης του Δία στην Κρήτη.
Αρχαιολογικά αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα λατρευτικά σπήλαια στην Κρήτη με χρονολογικό φάσμα χρήσης από το 4.000 π.Χ. έως τον 1ο μ.Χ. αιώνα. Ανασκάφηκε για πρώτη φορά το 1885 με επικεφαλής τον Ιταλό αρχαιολόγο Φεντερίκο Άλμπερ (Federico Halbherr). Από την ανασκαφή ήρθαν στο φως σημαντικά δείγματα μεταλλοτεχνίας των γεωμετρικών χρόνων και χάλκινες αναθηματικές ασπίδες (8ου-7ου π.Χ.) με εγχάρακτες και σφυρήλατες παραστάσεις, από τα εκλεκτότερα έργα τέχνης του αρχαίου κόσμου. Επόμενες ανασκαφές στο Ιδαίον, αν και σε μικρή κλίμακα, έγιναν το 1917 από το Στ. Ξανθουδίδη και το 1956 από το Σπ. Μαρινάτο. Το 1982, ο Γιάννης Σακελλαράκης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Διευθυντής στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου οργάνωσε συστηματική ανασκαφή. Αποκαλύφθηκαν πλούσιες αρχαιολογικές επιχώσεις της Μινωικής περιόδου (2ης χιλιετίας π.Χ.), αλλά και των γεωμετρικών-αρχαϊκών (8ος -6ος αι. π.Χ.) χρόνων. Στα ευρήματα περιλαμβάνεται άφθονη κεραμική, χάλκινα και πήλινα ειδώλια, ασπίδες, όπλα, κοσμήματα, τριποδικοί λέβητες, αναθηματικοί δίσκοι, ελεφαντοστέινα αναθήματα και αφιερώματα από πολύτιμες πρώτες ύλες. Τα ευρήματα αυτά συνιστούν δείγματα ενός εκλεπτυσμένου πολιτισμού με φυσιοκρατική αντίληψη. Μέρος τους εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου και στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Το Ιδαίο Άντρο και η περιοχή Ιδαίο Άντρο-Οροπέδιο Νίδας αποτελεί κηρυγμένο αρχαιολογικό χώρο και τόπο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, προσελκύοντας χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. Στο οροπέδιο της Νίδας έχουν εντοπισθεί 17 αρχαιολογικές θέσεις καθώς και περιοχές με ιστορικά μνημεία πρόσφατων περιόδων (στέρνες).
(odysseus.culture.gr/)
(Επίσης βλέπε:
milopotamos.com/index.php/spilaia/idaionantron)