For more Jana, click on her album below. (To access her album on your iPhone, click on the information icon at the bottom of this screen; then, when your next screen appears, scroll down just a bit, and you'll see her "album.")
This page simply reformats the Flickr public Atom feed for purposes of finding inspiration through random exploration. These images are not being copied or stored in any way by this website, nor are any links to them or any metadata about them. All images are © their owners unless otherwise specified.
This site is a busybee project and is supported by the generosity of viewers like you.
For more Jana, click on her album below. (To access her album on your iPhone, click on the information icon at the bottom of this screen; then, when your next screen appears, scroll down just a bit, and you'll see her "album.")
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
kunstenaar Joram Krol expositie Groningermuseum.
artist Joram Krol exhibition Groningermuseum.
Exposition de l'artiste Joram Krol Groningermuseum.
Künstler Joram Krol Ausstellung Groningermuseum.
Artist Joram Krol exhibition Groninger Museum.
kunstenaar Joram Krol expositie Groningermuseum.
Exposition de l'artiste Joram Krol au Groninger Museum.
Exposition de l'artiste Joram Krol au Groninger Museum.
Theater aan het Spui, Den Haag, 24 maart 2024. Première van de film 'Als ik mijn ogen sluit: leven met de Japanse kampen', waarin regisseur Pieter van Huystee samen met anderen 13 vrouwen spreekt over hun herinneringen aan de Jappenkampen tijdens WO2. Naderhand was er een Q&A met de regisseur, en de twee andere interviewers. Hierna las één van de vrouwen uit de film nog een gedicht voor. Het was een bijzondere film, waarin tekeningen het leven voor en tijdens de kampen lieten zien en waarin de vrouwen elkaars verhalen (onbewust) aanvulden. Veel tragische dingen komen naar boven, zoals verkrachtingen en mishandelingen, maar ook de veerkracht van de vrouwen, die ondanks dat ze hun verhaal bijna nooit bij iemand kwijt konden, toch hun leven vervolgd hebben en dingen lieten komen zoals ze kwamen. Hierin herken ik ook heel erg mijn eigen oma, die ook in verschillende Jappenkampen zat. Als haar iets vreselijks was overkomen in haar latere leven, vertelde ze hierover altijd met een lach.
Theater aan het Spui, Den Haag, 24 maart 2024. Première van de film 'Als ik mijn ogen sluit: leven met de Japanse kampen', waarin regisseur Pieter van Huystee samen met anderen 13 vrouwen spreekt over hun herinneringen aan de Jappenkampen tijdens WO2. Naderhand was er een Q&A met de regisseur, en de twee andere interviewers. Hierna las één van de vrouwen uit de film nog een gedicht voor. Het was een bijzondere film, waarin tekeningen het leven voor en tijdens de kampen lieten zien en waarin de vrouwen elkaars verhalen (onbewust) aanvulden. Veel tragische dingen komen naar boven, zoals verkrachtingen en mishandelingen, maar ook de veerkracht van de vrouwen, die ondanks dat ze hun verhaal bijna nooit bij iemand kwijt konden, toch hun leven vervolgd hebben en dingen lieten komen zoals ze kwamen. Hierin herken ik ook heel erg mijn eigen oma, die ook in verschillende Jappenkampen zat. Als haar iets vreselijks was overkomen in haar latere leven, vertelde ze hierover altijd met een lach.
Theater aan het Spui, Den Haag, 24 maart 2024. Première van de film 'Als ik mijn ogen sluit: leven met de Japanse kampen', waarin regisseur Pieter van Huystee samen met anderen 13 vrouwen spreekt over hun herinneringen aan de Jappenkampen tijdens WO2. Naderhand was er een Q&A met de regisseur, en de twee andere interviewers. Hierna las één van de vrouwen uit de film nog een gedicht voor. Het was een bijzondere film, waarin tekeningen het leven voor en tijdens de kampen lieten zien en waarin de vrouwen elkaars verhalen (onbewust) aanvulden. Veel tragische dingen komen naar boven, zoals verkrachtingen en mishandelingen, maar ook de veerkracht van de vrouwen, die ondanks dat ze hun verhaal bijna nooit bij iemand kwijt konden, toch hun leven vervolgd hebben en dingen lieten komen zoals ze kwamen. Hierin herken ik ook heel erg mijn eigen oma, die ook in verschillende Jappenkampen zat. Als haar iets vreselijks was overkomen in haar latere leven, vertelde ze hierover altijd met een lach.
Theater aan het Spui, Den Haag, 24 maart 2024. Première van de film 'Als ik mijn ogen sluit: leven met de Japanse kampen', waarin regisseur Pieter van Huystee samen met anderen 13 vrouwen spreekt over hun herinneringen aan de Jappenkampen tijdens WO2. Naderhand was er een Q&A met de regisseur, en de twee andere interviewers. Hierna las één van de vrouwen uit de film nog een gedicht voor. Het was een bijzondere film, waarin tekeningen het leven voor en tijdens de kampen lieten zien en waarin de vrouwen elkaars verhalen (onbewust) aanvulden. Veel tragische dingen komen naar boven, zoals verkrachtingen en mishandelingen, maar ook de veerkracht van de vrouwen, die ondanks dat ze hun verhaal bijna nooit bij iemand kwijt konden, toch hun leven vervolgd hebben en dingen lieten komen zoals ze kwamen. Hierin herken ik ook heel erg mijn eigen oma, die ook in verschillende Jappenkampen zat. Als haar iets vreselijks was overkomen in haar latere leven, vertelde ze hierover altijd met een lach.
Hoenderdaell … Anna Paulowna … Nederland
www.instagram.com/eric_fotografie/
Theater aan het Spui, Den Haag, 24 maart 2024. Première van de film 'Als ik mijn ogen sluit: leven met de Japanse kampen', waarin regisseur Pieter van Huystee samen met anderen 13 vrouwen spreekt over hun herinneringen aan de Jappenkampen tijdens WO2. Naderhand was er een Q&A met de regisseur, en de twee andere interviewers. Hierna las één van de vrouwen uit de film nog een gedicht voor. Het was een bijzondere film, waarin tekeningen het leven voor en tijdens de kampen lieten zien en waarin de vrouwen elkaars verhalen (onbewust) aanvulden. Veel tragische dingen komen naar boven, zoals verkrachtingen en mishandelingen, maar ook de veerkracht van de vrouwen, die ondanks dat ze hun verhaal bijna nooit bij iemand kwijt konden, toch hun leven vervolgd hebben en dingen lieten komen zoals ze kwamen. Hierin herken ik ook heel erg mijn eigen oma, die ook in verschillende Jappenkampen zat. Als haar iets vreselijks was overkomen in haar latere leven, vertelde ze hierover altijd met een lach.
