The Flickr Temperateasia Image Generatr

The European peacock (Inachis io), more commonly known simply as the peacock, is a colourful butterfly, found found throughout Europe and the temperate regions of Asia and Japan. It is absent in northern Scandinavia and parts of southern Europe It has been found in lowlands, hills, and mountains at elevations of up to 2,500 metres. The butterfly can be found in woods, fields, meadows, pastures, parks, and gardens.
The peacock has a wingspan of 50 to 55 mm. The base-colour of the wings is a rusty red, and at each wingtip it bears a distinctive, black, blue and yellow eye-spot. The underside is a cryptically coloured dark-brown or black. The recorded foodplants of the caterpillars of the European peacock are nettle and hop. The adult butterflies drink nectar from a wide variety of flowering plants, including buddleia, willows, dandelions, wild marjoram, danewort, hemp agrimony, and clover; they also utilize tree sap and rotten fruit.
________________________

De bont gekleurde dagpauwoog (Inachis io) is een van de bekendste vlinders in Nederland. De soort komt algemeen voor in de gematigde zones van Europa en Azië (tot in Japan). Het grote verspreidingsgebied is onder meer te verklaren doordat de belangrijkste waardplant, de brandnetel, zoveel voorkomt.
In België en Nederland is de dagpauwoog overal algemeen.
De vlinder heeft geen echte voorkeur voor een bepaald leefgebied, als het maar zonnig is en er bloemen zijn om nectar uit te zuigen. De vlinder kan zich goed ontwikkelen in slecht onderhouden tuinen, slootkanten, industrieterreinen, braakliggende terreinen, bosranden, vuilstortplaatsen, bosranden, parken, wegbermen, spoordijken en vele andere door de mens geschapen biotopen.
De dagpauwoog is een vrij grote vlinder die een vleugelspanwijdte van 50 tot 55 millimeter bereikt. De dagpauwoog is hier niet te verwarren met andere vlinders vanwege de grootte, de oranjerode vleugels en de karakteristieke oogvlek op de bovenzijde van iedere vleugel. De onderzijde is juist goed gecamoufleerd door donkerbruine kleuren en donkere strepen.
________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
________________________
.
.

The common blue (Polyommatus icarus) is a small butterfly in the family Lycaenidae.
The butterfly can be found in Europe, North Africa, the Canary Islands, and temperate Asia to Northern China.
The common blue is the most widespread of the blue butterflies.
It is found in a variety of habitats including heathland, woodland rides, grassy meadows, parks and even large gardens.
The common blue has a wingspan of 25 - 36 millimetres.
Males are slightly larger than females.
There a great difference between the male and female in this species. The upper side of the wings of the males is an iridescent lilac blue with a thin black-brown border and a white fringe.
The upper side of the females' wings are brown with a row of orange-red spots along the edges of the wings and usually some blue at the base. The extent of blue and brown is extremely variable depending on location.
The underside has a grayish base color in the males and a more brownish hue in the females. Both sexes have a row of red spots along the edge of the hindwing and extending onto the forewing, though they are generally fainter there, particularly in the males, where they are sometimes missing altogether.

Het icarusblauwtje (Polyommatus icarus) is een kleine vlinder uit de familie Lycaenidae. De vlinder is te vinden in heel Europa, Noord-Afrika, de Canarische eilanden, en gematigd Azië tot in Japan.
Ook in Nederland en België is dit vlindertje zeer algemeen en het meest voorkomende blauwtje.
Het icarusblauwtje heeft een spanwijdte van 25 à 36 mm.
De mannetjes zijn vaak iets groter dan de vrouwtjes.
De geslachten verschillen in uiterlijk ook sterk van elkaar.
De vleugels van de mannetjes zijn aan de bovenzijde egaal blauw.
De vrouwtjes zijn van boven bruingekleurd met een rij oranjerode vlekjes. De vrouwtjes hebben aan de bovenzijde vaak ook wat blauw aan de basis. De hoeveelheid van het bruin en blauw is variabel en afhankelijk van de locatie.
Door de bruine bovenkant worden de vrouwtjes soms aangezien voor een bruin blauwtje (Aricia agestis).
De onderkant heeft een grijsachtige basiskleur bij de mannetjes en een meer bruinachtige tint bij de vrouwtjes.
Beide geslachten hebben een rij rode vlekken langs de rand van de achtervleugel. Op de voorvleugel zijn deze vlekken zwakker, vooral bij de mannetjes, waar ze soms helemaal ontbreken.
Het icarusblauwtje vliegt van begin mei tot begin oktober in twee, soms drie overlappende generaties.
Het vlindertje komt voor in allerlei kruidenrijke vegetaties, als graslanden, braakliggende terreinen, parken, wegbermen en dijken.
Deze opname is gemaakt in de Europese volière van zorgboerderij www.passiflorahoeve.nl bij Harskamp op de Veluwe.
Europese en uitheemse vlinders worden daar gekweekt.
____________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
____________________________
.
.

The common blue (Polyommatus icarus) is a small butterfly in the family Lycaenidae.
The butterfly can be found in Europe, North Africa, the Canary Islands, and temperate Asia to Northern China.
The common blue is the most widespread of the blue butterflies.
It is found in a variety of habitats including heathland, woodland rides, grassy meadows, parks and even large gardens.
The common blue has a wingspan of 25 - 36 millimetres.
Males are slightly larger than females.
There a great difference between the male and female in this species. The upper side of the wings of the males is an iridescent lilac blue with a thin black-brown border and a white fringe.
The upper side of the females' wings are brown with a row of orange-red spots along the edges of the wings and usually some blue at the base. The extent of blue and brown is extremely variable depending on location.
The underside has a grayish base color in the males and a more brownish hue in the females. Both sexes have a row of red spots along the edge of the hindwing and extending onto the forewing, though they are generally fainter there, particularly in the males, where they are sometimes missing altogether.

Het icarusblauwtje (Polyommatus icarus) is een kleine vlinder uit de familie Lycaenidae. De vlinder is te vinden in heel Europa, Noord-Afrika, de Canarische eilanden, en gematigd Azië tot in Japan.
Ook in Nederland en België is dit vlindertje zeer algemeen en het meest voorkomende blauwtje.
Het icarusblauwtje heeft een spanwijdte van 25 à 36 mm.
De mannetjes zijn vaak iets groter dan de vrouwtjes.
De geslachten verschillen in uiterlijk ook sterk van elkaar.
De vleugels van de mannetjes zijn aan de bovenzijde egaal blauw.
De vrouwtjes zijn van boven bruingekleurd met een rij oranjerode vlekjes. De vrouwtjes hebben aan de bovenzijde vaak ook wat blauw aan de basis. De hoeveelheid van het bruin en blauw is variabel en afhankelijk van de locatie.
Door de bruine bovenkant worden de vrouwtjes soms aangezien voor een bruin blauwtje (Aricia agestis).
De onderkant heeft een grijsachtige basiskleur bij de mannetjes en een meer bruinachtige tint bij de vrouwtjes.
Beide geslachten hebben een rij rode vlekken langs de rand van de achtervleugel. Op de voorvleugel zijn deze vlekken zwakker, vooral bij de mannetjes, waar ze soms helemaal ontbreken.
Het icarusblauwtje vliegt van begin mei tot begin oktober in twee, soms drie overlappende generaties.
Het vlindertje komt voor in allerlei kruidenrijke vegetaties, als graslanden, braakliggende terreinen, parken, wegbermen en dijken.
____________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
____________________________
.
.

The common blue (Polyommatus icarus) is a small butterfly in the family Lycaenidae. (Left female, right male)
The butterfly can be found in Europe, North Africa, the Canary Islands, and temperate Asia to Northern China.
The common blue is the most widespread of the blue butterflies.
It is found in a variety of habitats including heathland, woodland rides, grassy meadows, parks and even large gardens.
The common blue has a wingspan of 25 - 36 millimetres.
Males are slightly larger than females.
There a great difference between the male and female in this species. The upper side of the wings of the males is an iridescent lilac blue with a thin black-brown border and a white fringe.
The upper side of the females' wings are brown with a row of orange-red spots along the edges of the wings and usually some blue at the base. The extent of blue and brown is extremely variable depending on location.
The underside has a grayish base color in the males and a more brownish hue in the females. Both sexes have a row of red spots along the edge of the hindwing and extending onto the forewing, though they are generally fainter there, particularly in the males, where they are sometimes missing altogether.

Het icarusblauwtje (Polyommatus icarus) is een kleine vlinder uit de familie Lycaenidae. (Links vrouwtje, rechts mannetje).
De vlinder is te vinden in heel Europa, Noord-Afrika, de Canarische eilanden, en gematigd Azië tot in Japan. In Nederland en België is de soort zeer algemeen en het meest voorkomende blauwtje.
Het icarusblauwtje heeft een spanwijdte van 25 à 36 mm.
De mannetjes zijn vaak iets groter dan de vrouwtjes.
De geslachten verschillen in uiterlijk ook sterk van elkaar.
De vleugels van de mannetjes zijn aan de bovenzijde egaal blauw.
De vrouwtjes zijn van boven bruingekleurd met een rij oranjerode vlekjes. De vrouwtjes hebben aan de bovenzijde vaak ook wat blauw aan de basis. De hoeveelheid van het bruin en blauw is variabel en afhankelijk van de locatie.
Door de bruine bovenkant worden de vrouwtjes soms aangezien voor een bruin blauwtje (Aricia agestis).
De onderkant heeft een grijsachtige basiskleur bij de mannetjes en een meer bruinachtige tint bij de vrouwtjes.
Beide geslachten hebben een rij rode vlekken langs de rand van de achtervleugel. Op de voorvleugel zijn deze vlekken zwakker, vooral bij de mannetjes, waar ze soms helemaal ontbreken.
Het icarusblauwtje vliegt van begin mei tot begin oktober in twee, soms drie overlappende generaties.
Het vlindertje komt voor in allerlei kruidenrijke vegetaties, als graslanden, braakliggende terreinen, parken, wegbermen en dijken.
Deze opname is gemaakt in de Europese volière van zorgboerderij www.passiflorahoeve.nl bij Harskamp op de Veluwe.
Europese en uitheemse vlinders worden daar gekweekt.
____________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
____________________________
.
.

In Explore Janiary 31, 2022

The lobster moth or lobster prominent (Stauropus fagi) is a furry grey-brown, red-brown or green-brown moth (wingspan 50 to 70 mm) that looks nothing like a lobster. The English name refers to the remarkable lobster-like appearance of the caterpillar.
The caterpillars of the lobster moth are bizarre: the last body segment is swollen and has two long wires instead of legs.
When it feels threatened the swollen body parts are held over the rest of the body, the head is lifted and the animal shows his very long front legs. The general colour is reddish brown and if in its resting position provides perfect cryptic camouflage. The larvae can grow to a length of 70 mm.
The lobster moth is found across most of Europe and temperate Asia to Japan. This moth inhabits deciduous woodland at altitudes between sea level and about 1000m.

Rups van de eekhoorn(vlinder)
De eekhoorn(vlinder) (Stauropus fagi) is een harige grijsbruine, roodbruine of groenbruine nachtvlinder (vleugelspanwijdte 50 à 70 mm). De soort dankt zijn Nederlandse naam "eekhoorn" aan de schrikhouding van de bizar gebouwde rups.
Bij verstoring neemt de rups een camouflage en/of dreighouding aan met opgeheven voorkant en de zeer lange voorpoten naar voren uitstekend en het achtereind eveneens omhoog geklapt en eindigend in 2 staafvormige uitsteeksels.
De rupsen bereiken een lengte van maximaal 70 mm.
De eekhoorn wordt gevonden in het grootste deel van Europa en gematigde streken van Azië tot in Japan. Deze nachtvlinder leeft in loofbossen en lanen tussen zeeniveau en ongeveer 1000 meter.
In Nederland komt de vlinder algemeen voor met name in loofbossen op zandgrond. In België is de soort vrij zeldzaam.
Deze foto is gemaakt in de vlinderkwekeij van de De Passiflorahoeve, een zorgboerderij bij Harskamp op de Veluwe. Info: www.passiflorahoeve.nl/ .
________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
________________________
.
.

In explore

The common blue (Polyommatus icarus) is a small butterfly in the family Lycaenidae. (Left female, right male)
The butterfly can be found in Europe, North Africa, the Canary Islands, and temperate Asia to Northern China.
The common blue is the most widespread of the blue butterflies.
It is found in a variety of habitats including heathland, woodland rides, grassy meadows, parks and even large gardens.
The common blue has a wingspan of 25 - 36 millimetres.
Males are slightly larger than females.
There a great difference between the male and female in this species. The upper side of the wings of the males is an iridescent lilac blue with a thin black-brown border and a white fringe.
The upper side of the females' wings are brown with a row of orange-red spots along the edges of the wings and usually some blue at the base. The extent of blue and brown is extremely variable depending on location.
The underside has a grayish base color in the males and a more brownish hue in the females. Both sexes have a row of red spots along the edge of the hindwing and extending onto the forewing, though they are generally fainter there, particularly in the males, where they are sometimes missing altogether.

Het icarusblauwtje (Polyommatus icarus) is een kleine vlinder uit de familie Lycaenidae. (Links vrouwtje, rechts mannetje).
De vlinder is te vinden in heel Europa, Noord-Afrika, de Canarische eilanden, en gematigd Azië tot in Japan. In Nederland en België is de soort zeer algemeen en het meest voorkomende blauwtje.
Het icarusblauwtje heeft een spanwijdte van 25 à 36 mm.
De mannetjes zijn vaak iets groter dan de vrouwtjes.
De geslachten verschillen in uiterlijk ook sterk van elkaar.
De vleugels van de mannetjes zijn aan de bovenzijde egaal blauw.
De vrouwtjes zijn van boven bruingekleurd met een rij oranjerode vlekjes. De vrouwtjes hebben aan de bovenzijde vaak ook wat blauw aan de basis. De hoeveelheid van het bruin en blauw is variabel en afhankelijk van de locatie.
Door de bruine bovenkant worden de vrouwtjes soms aangezien voor een bruin blauwtje (Aricia agestis).
De onderkant heeft een grijsachtige basiskleur bij de mannetjes en een meer bruinachtige tint bij de vrouwtjes.
Beide geslachten hebben een rij rode vlekken langs de rand van de achtervleugel. Op de voorvleugel zijn deze vlekken zwakker, vooral bij de mannetjes, waar ze soms helemaal ontbreken.
Het icarusblauwtje vliegt van begin mei tot begin oktober in twee, soms drie overlappende generaties.
Het vlindertje komt voor in allerlei kruidenrijke vegetaties, als graslanden, braakliggende terreinen, parken, wegbermen en dijken.
Deze opname is gemaakt in de Europese volière van zorgboerderij www.passiflorahoeve.nl bij Harskamp op de Veluwe.
Europese en uitheemse vlinders worden daar gekweekt.
____________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
____________________________
.
.

The common blue (Polyommatus icarus) is a small butterfly in the family Lycaenidae.
The butterfly can be found in Europe, North Africa, the Canary Islands, and temperate Asia to Northern China.
The common blue is the most widespread of the blue butterflies.
It is found in a variety of habitats including heathland, woodland rides, grassy meadows, parks and even large gardens.
The common blue has a wingspan of 25 - 36 millimetres.
Males are slightly larger than females.
There a great difference between the male and female in this species. The upper side of the wings of the males is an iridescent lilac blue with a thin black-brown border and a white fringe.
The upper side of the females' wings are brown with a row of orange-red spots along the edges of the wings and usually some blue at the base. The extent of blue and brown is extremely variable depending on location.
The underside has a grayish base color in the males and a more brownish hue in the females. Both sexes have a row of red spots along the edge of the hindwing and extending onto the forewing, though they are generally fainter there, particularly in the males, where they are sometimes missing altogether.

Het icarusblauwtje (Polyommatus icarus) is een kleine vlinder uit de familie Lycaenidae. De vlinder is te vinden in heel Europa, Noord-Afrika, de Canarische eilanden, en gematigd Azië tot in Japan.
Ook in Nederland en België is dit vlindertje zeer algemeen en het meest voorkomende blauwtje.
Het icarusblauwtje heeft een spanwijdte van 25 à 36 mm.
De mannetjes zijn vaak iets groter dan de vrouwtjes.
De geslachten verschillen in uiterlijk ook sterk van elkaar.
De vleugels van de mannetjes zijn aan de bovenzijde egaal blauw.
De vrouwtjes zijn van boven bruingekleurd met een rij oranjerode vlekjes. De vrouwtjes hebben aan de bovenzijde vaak ook wat blauw aan de basis. De hoeveelheid van het bruin en blauw is variabel en afhankelijk van de locatie.
Door de bruine bovenkant worden de vrouwtjes soms aangezien voor een bruin blauwtje (Aricia agestis).
De onderkant heeft een grijsachtige basiskleur bij de mannetjes en een meer bruinachtige tint bij de vrouwtjes.
Beide geslachten hebben een rij rode vlekken langs de rand van de achtervleugel. Op de voorvleugel zijn deze vlekken zwakker, vooral bij de mannetjes, waar ze soms helemaal ontbreken.
Het icarusblauwtje vliegt van begin mei tot begin oktober in twee, soms drie overlappende generaties.
Het vlindertje komt voor in allerlei kruidenrijke vegetaties, als graslanden, braakliggende terreinen, parken, wegbermen en dijken.
Deze opname is gemaakt in de Europese volière van zorgboerderij www.passiflorahoeve.nl bij Harskamp op de Veluwe.
Europese en uitheemse vlinders worden daar gekweekt.
____________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
____________________________
.
.

Explored, November 4, 2015

The lobster moth or lobster prominent (Stauropus fagi) is a furry grey-brown, red-brown or green-brown moth (wingspan 50 to 70 mm) that looks nothing like a lobster. The English name refers to the remarkable lobster-like appearance of the caterpillar.
The caterpillars of the lobster moth are bizarre: the last body segment is swollen and has two long wires instead of legs.
When it feels threatened the swollen body parts are held over the rest of the body, the head is lifted and the animal shows his very long front legs. The general colour is reddish brown and if in its resting position provides perfect cryptic camouflage. The larvae can grow to a length of 70 mm.
The lobster moth is found across most of Europe and temperate Asia to Japan. This moth inhabits deciduous woodland at altitudes between sea level and about 1000m.

Rups van de eekhoorn(vlinder)
De eekhoorn(vlinder) (Stauropus fagi) is een harige grijsbruine, roodbruine of groenbruine nachtvlinder (vleugelspanwijdte 50 à 70 mm). De soort dankt zijn Nederlandse naam "eekhoorn" aan de schrikhouding van de bizar gebouwde rups.
Bij verstoring neemt de rups een camouflage en/of dreighouding aan met opgeheven voorkant en de zeer lange voorpoten naar voren uitstekend en het achtereind eveneens omhoog geklapt en eindigend in 2 staafvormige uitsteeksels.
De rupsen bereiken een lengte van maximaal 70 mm.
De eekhoorn wordt gevonden in het grootste deel van Europa en gematigde streken van Azië tot in Japan. Deze nachtvlinder leeft in loofbossen en lanen tussen zeeniveau en ongeveer 1000 meter.
In Nederland komt de vlinder algemeen voor met name in loofbossen op zandgrond. In België is de soort vrij zeldzaam.
Deze foto is gemaakt in de vlinderkwekeij van de De Passiflorahoeve, een zorgboerderij bij Harskamp op de Veluwe, vlakbij Arnhem, Ede en Apeldoorn. Info: www.passiflorahoeve.nl/ .
________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
________________________
.
.

The European peacock (Inachis io), more commonly known simply as the peacock, is a colourful butterfly, found found throughout Europe and the temperate regions of Asia and Japan. It is absent in northern Scandinavia and parts of southern Europe It has been found in lowlands, hills, and mountains at elevations of up to 2,500 metres. The butterfly can be found in woods, fields, meadows, pastures, parks, and gardens.
The peacock has a wingspan of 50 to 55 mm. The base-colour of the wings is a rusty red, and at each wingtip it bears a distinctive, black, blue and yellow eye-spot. The underside is a cryptically coloured dark-brown or black. The recorded foodplants of the caterpillars of the European peacock are nettle and hop. The adult butterflies drink nectar from a wide variety of flowering plants, including buddleia, willows, dandelions, wild marjoram, danewort, hemp agrimony, and clover; they also utilize tree sap and rotten fruit.
________________________

De bont gekleurde dagpauwoog (Inachis io) is een van de bekendste vlinders in Nederland. De soort komt algemeen voor in de gematigde zones van Europa en Azië (tot in Japan). Het grote verspreidingsgebied is onder meer te verklaren doordat de belangrijkste waardplant, de brandnetel, zoveel voorkomt.
In België en Nederland is de dagpauwoog overal algemeen.
De vlinder heeft geen echte voorkeur voor een bepaald leefgebied, als het maar zonnig is en er bloemen zijn om nectar uit te zuigen. De vlinder kan zich goed ontwikkelen in slecht onderhouden tuinen, slootkanten, industrieterreinen, braakliggende terreinen, bosranden, vuilstortplaatsen, bosranden, parken, wegbermen, spoordijken en vele andere door de mens geschapen biotopen.
De dagpauwoog is een vrij grote vlinder die een vleugelspanwijdte van 50 tot 55 millimeter bereikt. De dagpauwoog is hier niet te verwarren met andere vlinders vanwege de grootte, de oranjerode vleugels en de karakteristieke oogvlek op de bovenzijde van iedere vleugel. De onderzijde is juist goed gecamoufleerd door donkerbruine kleuren en donkere strepen.
________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
________________________
.
.

The common blue (Polyommatus icarus) is a small butterfly in the family Lycaenidae.
The butterfly can be found in Europe, North Africa, the Canary Islands, and temperate Asia to Northern China.
The common blue is the most widespread of the blue butterflies.
It is found in a variety of habitats including heathland, woodland rides, grassy meadows, parks and even large gardens.
The common blue has a wingspan of 25 - 36 millimetres.
Males are slightly larger than females.
There a great difference between the male and female in this species. The upper side of the wings of the males is an iridescent lilac blue with a thin black-brown border and a white fringe.
The upper side of the females' wings are brown with a row of orange-red spots along the edges of the wings and usually some blue at the base. The extent of blue and brown is extremely variable depending on location.
The underside has a grayish base color in the males and a more brownish hue in the females. Both sexes have a row of red spots along the edge of the hindwing and extending onto the forewing, though they are generally fainter there, particularly in the males, where they are sometimes missing altogether.

Het icarusblauwtje (Polyommatus icarus) is een kleine vlinder uit de familie Lycaenidae. De vlinder is te vinden in heel Europa, Noord-Afrika, de Canarische eilanden, en gematigd Azië tot in Japan.
Ook in Nederland en België is dit vlindertje zeer algemeen en het meest voorkomende blauwtje.
Het icarusblauwtje heeft een spanwijdte van 25 à 36 mm.
De mannetjes zijn vaak iets groter dan de vrouwtjes.
De geslachten verschillen in uiterlijk ook sterk van elkaar.
De vleugels van de mannetjes zijn aan de bovenzijde egaal blauw.
De vrouwtjes zijn van boven bruingekleurd met een rij oranjerode vlekjes. De vrouwtjes hebben aan de bovenzijde vaak ook wat blauw aan de basis. De hoeveelheid van het bruin en blauw is variabel en afhankelijk van de locatie.
Door de bruine bovenkant worden de vrouwtjes soms aangezien voor een bruin blauwtje (Aricia agestis).
De onderkant heeft een grijsachtige basiskleur bij de mannetjes en een meer bruinachtige tint bij de vrouwtjes.
Beide geslachten hebben een rij rode vlekken langs de rand van de achtervleugel. Op de voorvleugel zijn deze vlekken zwakker, vooral bij de mannetjes, waar ze soms helemaal ontbreken.
Het icarusblauwtje vliegt van begin mei tot begin oktober in twee, soms drie overlappende generaties.
Het vlindertje komt voor in allerlei kruidenrijke vegetaties, als graslanden, braakliggende terreinen, parken, wegbermen en dijken.
Deze opname is gemaakt in de Europese volière van zorgboerderij www.passiflorahoeve.nl bij Harskamp op de Veluwe.
Europese en uitheemse vlinders worden daar gekweekt.
____________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
____________________________
.
.

The lobster moth or lobster prominent (Stauropus fagi) is a furry grey-brown, red-brown or green-brown moth (wingspan 50 to 70 mm) that looks nothing like a lobster. The English name refers to the remarkable lobster-like appearance of the caterpillar.
The caterpillars of the lobster moth are bizarre: the last body segment is swollen and has two long wires instead of legs.
When it feels threatened the swollen body parts are held over the rest of the body, the head is lifted and the animal shows his very long front legs. The general colour is reddish brown and if in its resting position provides perfect cryptic camouflage. The larvae can grow to a length of 70 mm.
The lobster moth is found across most of Europe and temperate Asia to Japan. This moth inhabits deciduous woodland at altitudes between sea level and about 1000m.

Rups van de eekhoorn(vlinder)
De eekhoorn(vlinder) (Stauropus fagi) is een harige grijsbruine, roodbruine of groenbruine nachtvlinder (vleugelspanwijdte 50 à 70 mm). De soort dankt zijn Nederlandse naam "eekhoorn" aan de schrikhouding van de bizar gebouwde rups.
Bij verstoring neemt de rups een camouflage en/of dreighouding aan met opgeheven voorkant en de zeer lange voorpoten naar voren uitstekend en het achtereind eveneens omhoog geklapt en eindigend in 2 staafvormige uitsteeksels.
De rupsen bereiken een lengte van maximaal 70 mm.
De eekhoorn wordt gevonden in het grootste deel van Europa en gematigde streken van Azië tot in Japan. Deze nachtvlinder leeft in loofbossen en lanen tussen zeeniveau en ongeveer 1000 meter.
In Nederland komt de vlinder algemeen voor met name in loofbossen op zandgrond. In België is de soort vrij zeldzaam.
Deze foto is gemaakt in de vlinderkwekeij van de De Passiflorahoeve, een zorgboerderij bij Harskamp op de Veluwe, vlakbij Arnhem, Ede en Apeldoorn. Info: www.passiflorahoeve.nl/ .
________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
________________________
.
.

The marbled white (Melanargia galathea) is a medium sized and attractive black and white butterfly.
The wingspan is 4.8 - 5.6 cm. Female marbled white butterflies are slightly larger than male butterflies.
The marbled white butterfly is readily recognised by the black-on-white or dark brown-on-white marbled upperside. The underside is white with gray spots in the male and yellowish with pale brown spots in the female.
The marbled white is found across most of Europe, south Russia, Asia Minor and Iran. There is an isolated population in Japan. It is not found in Ireland, north Britain, Scandinavia (except Denmark), south Spain and Portugal. The marbled white lives in forest clearings and edges, meadows and steppe.
This butterfly occurs up to 1,500 - 1,700 m above sea level and will often feed on purple flowers.
This picture was taken in the European butterfly garden (aviary) of De Passiflorahoeve in Harskamp, the Netherlands.
____________________________

Onderkant vleugels van het hier zeldzame dambordje
Het dambordje (Melanargia galathea) is een attractieve middelgrote zwart-witte vlinder met een vleugelspanwijdte van 4,8 tot 5,6 cm. Het dambordje doet zijn naam eer aan. Aan de bovenkant van de vleugels lijkt hij op een zwart-wit of donkerbruin-wit dambord.
De onderkant is wit met grijsbruine vlekken bij de mannetjes en crème wit met bleke bruine vlekken bij de vrouwtjes.
Het dambordje wordt gevonden in midden en zuidoost Europa, zuidelijk Rusland, het Midden Oosten en Iran. Er is een geïsoleerde populatie in Japan. De soort ontbreekt in Ierland, noordelijk Groot-Brittannië, Scandinavië, zuidelijk Spanje en Portugal.
Het dambordje is in Nederland en België een zeer zeldzame onregelmatige standvlinder. Af en toe worden er vooral zwervers waargenomen in Zuid-Limburg en uiterst oostelijk België.
In Wallonië komt het dambordje wat meer voor.
Het dambordje komt voor tot hoogtes van 1500 à 1700 meter in open plekken in het bos, bij bosranden en in weilanden.
De vlinder houdt vooral van paarse bloemen.
Deze opname is gemaakt in de sierkas voor Europese vlinders van www.passiflorahoeve.nl bij Harskamp op de Veluwe. Alleen in de maanden juni t/m september is de Passiflorahoeve van maandag t/m zaterdag van 10:00 tot 16:00 uur geopend voor bezoekers.
____________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
____________________________
.
.

The European peacock (Inachis io), more commonly known simply as the peacock, is a colourful butterfly, found found throughout Europe and the temperate regions of Asia and Japan. It is absent in northern Scandinavia and parts of southern Europe It has been found in lowlands, hills, and mountains at elevations of up to 2,500 metres. The butterfly can be found in woods, fields, meadows, pastures, parks, and gardens.
The peacock has a wingspan of 50 to 55 mm. The base-colour of the wings is a rusty red, and at each wingtip it bears a distinctive, black, blue and yellow eye-spot. The underside is a cryptically coloured dark-brown or black. The recorded foodplants of the caterpillars of the European peacock are nettle and hop. The adult butterflies drink nectar from a wide variety of flowering plants, including buddleia, willows, dandelions, wild marjoram, danewort, hemp agrimony, and clover; they also utilize tree sap and rotten fruit.
________________________

De bont gekleurde dagpauwoog (Inachis io) is een van de bekendste vlinders in Nederland. De soort komt algemeen voor in de gematigde zones van Europa en Azië (tot in Japan). Het grote verspreidingsgebied is onder meer te verklaren doordat de belangrijkste voedselplant, de brandnetel, zoveel voorkomt.
In België en Nederland is de dagpauwoog overal algemeen.
De vlinder heeft geen echte voorkeur voor een bepaald leefgebied, als het maar zonnig is en er bloemen zijn om nectar uit te zuigen. Daarom is de soort vooral te vinden in bloemrijke graslanden maar ook tuinen worden veel bezocht. Veel vlinders worden in hun leefgebied in sterke mate beperkt door de afname van de waardplanten waarop de rupsen leven. De larven van de dagpauwoog beschikken echter over een ruim aanbod aan voedsel omdat de brandnetels waarop ze leven zeer algemeen voorkomen. De vlinder kan zich hierdoor ontwikkelen in slecht onderhouden tuinen, slootkanten, industrieterreinen, braakliggende terreinen, bosranden, vuilstortplaatsen, bosranden, parken, wegbermen, spoordijken en vele andere door de mens geschapen biotopen.
De dagpauwoog is een vrij grote vlinder die een vleugelspanwijdte van 50 tot 55 millimeter bereikt. De dagpauwoog is hier niet te verwarren met andere vlinders vanwege de grootte, de oranjerode vleugels en de karakteristieke oogvlek op de bovenzijde van iedere vleugel. De onderzijde is juist goed gecamoufleerd door donkerbruine kleuren en donkere strepen.
Deze opname is gemaakt in de volière voor Europese vlinders van www.passiflorahoeve.nl bij Harskamp op de Veluwe.
Europese vlinders, ook in Nederland verdwenen soorten, vliegen daar vrij rond en hebben ruimschoots hun eigen waardplanten en nectarplanten om zich heen.
________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
________________________
.
.

The European peacock (Inachis io), more commonly known simply as the peacock, is a colourful butterfly, found found throughout Europe and the temperate regions of Asia and Japan. It is absent in northern Scandinavia and parts of southern Europe It has been found in lowlands, hills, and mountains at elevations of up to 2,500 metres. The butterfly can be found in woods, fields, meadows, pastures, parks, and gardens.
The peacock has a wingspan of 50 to 55 mm. The base-colour of the wings is a rusty red, and at each wingtip it bears a distinctive, black, blue and yellow eye-spot. The underside is a cryptically coloured dark-brown or black. The recorded foodplants of the caterpillars of the European peacock are nettle and hop. The adult butterflies drink nectar from a wide variety of flowering plants, including buddleia, willows, dandelions, wild marjoram, danewort, hemp agrimony, and clover; they also utilize tree sap and rotten fruit.

De bont gekleurde dagpauwoog (Inachis io) is een van de bekendste vlinders in Nederland. De soort komt algemeen voor in de gematigde zones van Europa en Azië (tot in Japan). Het grote verspreidingsgebied is onder meer te verklaren doordat de belangrijkste voedselplant, de brandnetel, zoveel voorkomt.
In België en Nederland is de dagpauwoog overal algemeen.
De vlinder heeft geen echte voorkeur voor een bepaald leefgebied, als het maar zonnig is en er bloemen zijn om nectar uit te zuigen. Daarom is de soort vooral te vinden in bloemrijke graslanden maar ook tuinen worden veel bezocht. Veel vlinders worden in hun leefgebied in sterke mate beperkt door de afname van de waardplanten waarop de rupsen leven. De larven van de dagpauwoog beschikken echter over een ruim aanbod aan voedsel omdat de brandnetels waarop ze leven zeer algemeen voorkomen. De vlinder kan zich hierdoor ontwikkelen in slecht onderhouden tuinen, slootkanten, industrieterreinen, braakliggende terreinen, bosranden, vuilstortplaatsen, bosranden, parken, wegbermen, spoordijken en vele andere door de mens geschapen biotopen.
De dagpauwoog is een vrij grote vlinder die een vleugelspanwijdte van 50 tot 55 millimeter bereikt. De dagpauwoog is hier niet te verwarren met andere vlinders vanwege de grootte, de oranjerode vleugels en de karakteristieke oogvlek op de bovenzijde van iedere vleugel. De onderzijde is juist goed gecamoufleerd door donkerbruine kleuren en donkere strepen.
Deze opname is gemaakt in de Kwekerij voor Europese vlinders van www.passiflorahoeve.nl bij Harskamp op de Veluwe.
Europese vlinders, ook in Nederland verdwenen soorten, vliegen daar in een kweekvolière vrij rond en hebben ruimschoots hun eigen waardplanten en nectarplanten om zich heen.
________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd. All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
________________________
.
.