The Flickr Geotaggedwithgps Image Generatr

.
In Explore, March 3, 2025

The order of precedence among pigs and piglets is determined by mock battles (rough-and-tumble play).
The (common) warthog or "African Lens-Pig" (Phacochoerus africanus) is a wild member of the pig family that lives in Africa. The common name comes from the four large wart-like tusks found on the head of the warthog, which serve the purpose of defense when males fight.
Warthogs range in size from 90 to 152 cm in length and 50 to 150 kg in weight. A warthog is identifiable by the two pairs of tusks protruding from the mouth, which are used as weapons against predators. The upper canine teeth can grow to 23 cm, and are of a squashed circle shape in cross section, almost rectangular, being about 4.5 cm deep and 2.5 cm wide. Warthogs are fast runners and quite capable jumpers.
Although warthogs are commonly seen in (and associated with) open grasslands, they will seek shelter and forage in denser vegetation. In fact, warthogs prefer to forage in dense, moist areas when available. The common warthog diet is omnivorous, composed of grasses, roots, berries and other fruits, bark, fungi, eggs, dead animals, and even small mammals, reptiles and birds.

De rangorde onder jonge zwijnen wordt spelenderwijs bepaald door schijngevechten.
Het Afrikaanse wrattenzwijn of knobbelzwijn (Phacochoerus africanus) is een algemeen zwijn uit de familie der varkens. Het leeft op de savannen van Afrika ten zuiden van de Sahara en heeft een voorkeur voor de savanne en licht bebost landschap. Het wrattenzwijn eet vooral gras, maar ook bast, bladeren, wortelen, vruchten, aas, insecten en larven, en zelfs uitwerpselen. Ook eet het aarde, voor de mineralen. In het droge seizoen vooral knollen en wortelstokken.
Het zwijn heeft een lang plat gezicht en staat hoog op de poten. Het zwijn is te herkennen aan de twee paren slagtanden die aan de zijkanten van de bek uitsteken.
Het wratten- of knobbelzwijn wordt 90 à 152 cm lang en 50 à 150 kg zwaar. De schouderhoogte is 55 à 85 cm en de staart is 35 à 50 cm lang. Vrouwtjes zijn lichter dan mannetjes, ongeveer 45 à 75 kg.
Deze foto is gemaakt in Ouwehands Dierenpark.
________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
________________________
.
.

.
In Explore, March 14, 2024

Today we're playing the guessing game:
English: "I spy with my little eye, and I see something …"
Dutch: "Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet en dat is …"
German: "Ich sehe was, was du nicht siehst, und das ist …"
French: "J'ai vu, turlututu, quelque chose qui commence par …"
Spanish: "Veo, Veo …"
_______________________

The serval (Leptailurus serval) is a medium-sized African wild cat, that is found throughout sub-Saharan Africa, mainly in covered areas that are close to water. Individuals are more usually found in mountainous areas at elevations up to 3,000 m.
Although the serval is not considered to be at any great risk in the wild, they are being subjected to increasing levels of the loss of their wetland habitats which has led to population declines in certain areas along with having been extensively hunted for their fur.
The serval has yellowish, orange or copper colored fur that is covered with both dark spots and stripes, that helps to camouflage the Serval into the long grass. The head-body length ranges from 60-100 cm, relatively short tail from 25-40 cm, height at shoulder from 50-65 cm, and body-weight from 8-18 kg. The females are usually smaller than males.
The Serval is one of the most distinctive felines on the African continent with its spotted fur and long limbs giving it the appearance of a small Cheetah. Servals have excellent smell, sight and hearing which helps them to detect prey both in the long grass and even underground, with their large and rounded ears being able to rotate independently to pinpoint small animals close-by.
Servals primarily hunt rats, hares, reptiles and other small rodents along with fish and frogs in the water, large insects and small birds, which they are able to catch both on the ground and by leaping into the air. The serval is most active from dusk to dawn, but will sometimes hunt during the day, particularly when the weather is cool or overcast.

De serval (Leptailurus serval of Felis serval) is een middelgrote katachtige die zuidelijk van de Afrikaanse Sahara leeft. De serval wordt voornamelijk aangetroffen in savannes en open graslanden, maar ook in open bossen, langs de bosrand, in bergheidegebieden en in rietvelden rond moerassen. Hij leeft voornamelijk in gebieden met hoger gras en altijd in de buurt van water.
De serval heeft zeer lange poten (relatief de langste poten van alle katachtigen en lijkt daardoor enigszins een kleine Cheetah), een kort staartje, lange nek en een kleine kop met grote, afgeronde oren en een korte snuit. De vacht is geel- of oranjebruin van kleur, met een onregelmatige tekening van zwarte strepen en vlekken. De kop-romplengte is 60 à 100 cm, de relatief korte staart is 25 à 40 cm, de schofthoogte is 50 à 65 cm, en het lichaamsgewicht is 8 à 18 kg. De vrouwtjes zijn meestal kleiner dan de mannetjes.
Een serval is geen moeilijke eter en heeft een uitgebreide menukaart. Ze jagen onder andere op kleine zoogdieren (knaagdieren), hagedissen en vogels, maar heeft ook geen problemen met slangen, vissen, kikkers en verschillende insecten. Er worden zelfs vruchten gegeten als er niets beters in de buurt is.
De serval is een schitterende jager, met hun grote oren vangen ze diverse geluiden op die prooien zowel boven als onder de grond maken. Nadat een prooi gelokaliseerd is, vallen ze met enorme sprongen aan. Zelfs het jagen op een vogel is voor een serval een kleine moeite. Met een enorme aanloop springen ze naar een vogel en vangen ze zelfs uit de lucht. Ook ondergrondse prooien zijn niet veilig en worden moeiteloos opgegraven. De serval is het meest actief van zonsondergang tot zonsopgang, maar zal soms overdag jagen wanneer het weer koel of bewolkt is.
Deze foto is gemaakt in de Krefelder Zoo in Krefeld, Duitsland.
_______________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
_______________________
.
.

The yellow mongoose (Cynictis penicillata), sometimes referred to as the red meerkat, averages about 0.45 kg in weight and about 510 mm in length.
It lives in open country, semi-desert scrubland and grasslands in Angola, Botswana, South Africa, Namibia, and Zimbabwe.

De vosmangoest of rode meerkat (Cynictis penicillata) is ondanks zijn gelijkenis daarmee geen vos, maar een mangoest.
De pelskleur verschilt per verspreidingsgebied. Zuidelijke soorten hebben een geelkleurige vacht terwijl noordelijke soorten een grijskleurige vacht hebben. De korte ronde oren en de dikke staart versterken de gelijkenis met de vos.
De lichaamslengte bedraagt 40 cm. De staartlengte is 30 cm.
De vosmangoest leeft in zuidelijk Afrika in Angola, Botswana, Lesotho, Namibië, Zuid-Afrika, Swaziland en Zimbabwe en wordt vaak vergezeld door stokstaartjes.
Deze foto is gemaakt in Ouwehands Dierenpark in Rhenen.
______________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien).
All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
______________________________
.
.

In Explore, November 23, 2023

The Chinese yellow swallowtail (Papilio xuthus), too Asian swallowtail, Japanese swallowtail and xuthus swallowtail, is a yellow and black collered medium to large sized butterfly of temperate east Asia. The Chinese yellow swallowtail is found in Japan, Korean Peninsula, eastern and southern China, Taiwan, the Philippines and northern Myanmar. The butterfly is introduced in Hawaii in 1971.
This species inhabits woodland, suburban gardens, city parks and Citrus orchards, at elevations between sea level and about 1000m.
With a wingspan of 6.0 - 11.5 cm the Chinese yellow swallowtail is a medium to large sized member of the family Papilonidae.
Its color pattern consists of a black pattern on a yellow background. The hind wings have a pair of protruding tails which give the butterfly its common name from the resemblance to the birds of the same name. The flight period of the butterfly is from May to August.
This picture was taken in the outdoor aviary of the "De Passiflorahoeve" (Passiflorafarm) in Harskamp, the Netherlands.

De Chinese gele page (Papilio xuthus), ook Japanse en Aziatische page genoemd, is een middelgrote tot grote geelzwarte vlinder uit gematigd oost Azië. De vlinder wordt aangetroffen in Japan, Korea, oost- en zuidoostelijk China, Taiwan, de Philipijnen en noordelijk Myanmar. De vlinder is in 1971 succesvol op Hawaï geïntroduceerd.
De vlinder komt voornamelijk voor in de valleien en bij grotere beken en rivieren, in gemengde bossen, maar ook op akkers en in parken van zeeniveau tot circa 1000 meter hoogte.
Met een vleugelspanwijdte van 6,0 à 11,5 cm is de Chinese gele page een middelgrote tot grote page (family Papilonidae).
De basiskleur van de vlinder is licht geel in verschillende tinten en meerdere zwarte patronen. De boven- en onderkant zijn vrijwel gelijk, maar de bovenkant heeft meer zwart en de onderkant meer geel. Zowel mannetjes als vrouwtjes hebben aan de achtervleugels staartjes, een kenmerk van veel pages.
De vlinders vliegen tussen mei en augustus in twee generaties.
______________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien).
All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
______________________________
.
.

Wooded Mariëndaal estate (114 ha), north of the Dutch city of Arnhem, in autumn mood.

Landgoed Mariëndaal in herfststemming.
Landgoed Mariëndaal ligt noordwestelijk van Arnhem, direct buiten de stad richting Oosterbeek. Het schitterende heuvelachtige landschap (114 ha) bestaat uit bossen, maar ook bouwlanden en weilanden met vee, lanen, sprengen, beekjes en vijvers.
Het is een populair wandelgebied waar de hond los mag.
Mariëndaal is in bezit van stichting het Geldersch Landschap & Kasteelen, en valt grotenddeels onder de gemeente Arnhem en voor een klein deel onder de gemeente Renkum.
_________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
_________________________
.
.

The beguinage in Bruges can be reached via a small bridge (the Wijngaardbrug) over the Minnewater and an 18th century entrance gate.
The 'Princely Beguinage Ten Wijngaarde' with its white-coloured house fronts and tranquil convent garden was founded in 1245.
This little piece of world heritage was once the home of the beguines, emancipated lay-women who nevertheless led a pious and celibate life. Today the beguinage is inhabited by nuns of the Order of St. Benedict and several Bruges women who have decided to remain unmarried.

Het begijnhof in Brugge kan bereikt worden via een bruggetje (de Wijngaardbrug) over het Minnewater en een 18e-eeuwse toegangspoort.
Het 'Prinselijk Begijnhof Ten Wijngaarde' met witgeschilderde gevels en verstilde kloostertuin werd gesticht in 1245.
In dit stukje werelderfgoed leefden vroeger begijntjes, geëmancipeerde vrouwen die weliswaar leek waren, maar er toch een vroom en celibatair leven op na hielden.
Vandaag wordt het Begijnhof bewoond door zusters van de Orde van Sint-Benedictus en alleenstaande Brugse vrouwen.
____________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
____________________________
.
.

The European lynx (Lynx lynx) is a medium-sized cat native to north European and Siberian forests, Central Asia and East Asia. Populations of Eurasian lynx have been reduced or extirpated from western- and central Europe, where it is now being reintroduced.
It is also known as the Eurasian lynx, common lynx, the northern lynx, and the Siberian or Russian lynx.
The Eurasian lynx is the largest lynx species, ranging in length from 80 to 130 cm and standing about 60 to 75 cm at the shoulder. The tail is 11 to 24.5 cm. Males usually weigh from 18 to 30 kg and females weigh 8 to 21 kg. Male lynxes from Siberia, where the species reaches the largest body size, can weigh up to 38 kg.
During the summer, the Eurasian lynx has a relatively short, reddish or brown coat. In winter, however, this is replaced by a much thicker coat of silky fur that varies from silver-grey to greyish-brown. The underparts of the animal, including the neck and chin, are white at all times of the year. It has powerful, relatively long legs, with large webbed and furred paws that act like snowshoes. It also possesses a short "bobbed" tail with an all-black tip, black tufts of hair on its ears, and a long grey-and-white ruff.
Lynx preys largely on small to fairly large sized mammals and birds.
The Eurasian lynx inhabits rugged forested country providing plenty of hideouts and stalking opportunities. Depending on the locality, this may include forest-steppe, boreal forest, and montane forest. In the more mountainous parts of their range, Eurasian lynx will descend into the lowlands in winter, following their prey, and avoiding the deepest snows.
This picture was taken in Zoo Duisburg, Germany.
______________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
______________________
.
.

In Explore February 16, 2023

Rare White Tiger are very rarely found in the wild. In about 100 years only 12 white tigers have been seen in the wild in India. The striking white coat is caused by a unusual double recessive gene in the genetic code, and only turns up naturally about once in every 10,000 births. This specific tiger is neither an albino nor a seperate subspecies of the tiger. They are beautifully creamy white colored, and have chocolate-black stripes. It has blue eyes and a pink nose.
White pelage is most closely associated with the Bengal or Indian subspecies, and hybrid Bengal–Siberians, but it is unclear whether the recessive gene for white came only from Bengals, or from any of the Siberian ancestors as well.
They are usually located on the mainland of southeastern Asia and in central and southern India. Most now live in zoos or special wildlife parks. Currently, several hundred white tigers are in captivity worldwide with about 100 of them in India.
White tigers in the wild live to be about 10 to 15 years,
while tigers in zoos usually live between 16 and 20 years.
____________________________

Zeldzame witte tijgers, gefotografeerd in Ouwehands Dierenpark.
In India zijn in het wild in 100 jaar slechts 12 witte Bengaalse of Indische tijgers waargenomen.
In nesten van “normaal” gekleurde tijgers kunnen af en toe ook witte tijgers geboren worden. Op natuurlijke wijze komt dit bij ongeveer een op de 10.000 geboorten voor.
Door hun opvallende witte kleur hebben deze tijgers in het wild geen kans om te overleven.
De witte vacht wordt veroorzaakt door een foutje van de natuur, en wel een afwijkend dubbel recessief gen in de genetische code. Deze aparte tijger is noch een albino, noch een aparte ondersoort. Witte tijgers zijn roomwit gekleurd met chocoladebruine-zwarte strepen. Hij heeft blauwe ogen en een roze neus.
De witte vacht wordt het meest geassocieerd met de Bengaalse of Indische ondersoort, en in gevangenschap gekruiste Bengaalse-Siberische tijgers. Het is onduidelijk of het gen voor witte tijgers alleen afkomstig is van Bengalen, of ook van Siberische voorouders. In het wild zijn echter nooit witte Siberische tijgers aangetroffen.
Witte tijgers bereiken in het wild een leeftijd van 10 à 15 jaar.
In dierentuinen worden ze 15 à 20 jaar.
____________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
____________________________
.
.

The coolie butterfly, scarlet peacock, brown peacock or brown peacock (Anartia amathea) is a mediumsized common butterfly in South America. The butterfly lives in Argentina, Paraguay, Uruguay, the Brazilian highlands, the eastern Amazon, the Guianas, Venezuela, and Panama, but also on the southern Caribbean islands.
The coolie is found in disturbed habitats such as gardens, forest clearings, orchards, roadsides, fields and pastures.
It also occurs in primary rainforest, along riverbanks and in glades.
It is found at altitudes between sea level and about 1600 m, but is commonest between 100 - 800 m.
The base color of the wings is either dark brown or black and there are usually three large red spots located near the base of the lower wings. The males have a distinct red coloration, whereas the females are slightly larger and orange-brown.
The wingspan is 5 - 6 cm.

De coolie, schoenlapper of aurelia (anartia amathea) is een middelgrote veel voorkomende vlinder in Zuid-Amerika.
De vlinder leeft in Argentinië, Paraguay, Uruguay, de Braziliaanse hooglanden, het oostelijke Amazonegebied, de Guyanalanden, Venezuela en Panama, maar ook op de zuidelijke Caribische eilanden. De auelia is te vinden in verschillende en afwisselende leefgebieden als open plekken in bossen, boomgaarden, bermen, akkers, weilanden, langs rivieroevers en tuinen.
De vlinder wordt gevonden op hoogtes tussen zeeniveau en ongeveer 1600 m, maar het meest tussen 100 à 800 m.
De basiskleur van de vleugels is donkerbruin of zwart met meestal drie grote rode vlekken in de buurt van de basis van de onderste vleugels. De mannetjes hebben een rode kleur, terwijl de iets grotere vrouwtjes oranjebruin zijn. De vleugelspanwijdte is 5 à 6 cm.
Deze foto is gemaakt in het vlinderhuis van de Botanische Tuinen van de Utrechtse Universiteit.
______________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien).
All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
______________________________
.
.

Gorilla twins are a rare occurrence among gorillas. Only 10 twin births have occurred in the last 50 years in zoos. Twins are at Gorillas much rarer than in humans. Baby Gorillas are small and helpless, requiring round-the-clock care from their mothers.
The Western Lowland Gorilla (Gorilla gorilla gorilla) is a subspecies of the Western Gorilla (Gorilla gorilla) that lives in mid-west Africa in the tropical rainforests from southern Nigeria to Congo River. It is the most populous species of the gorilla and the gorilla usually found in zoos. The Western Lowland Gorilla can be brown or greyish with a yellowish forehead. It also has an overhanging tip on its nose. Males measure 170-185 cm and weigh 140-275 kg. Females measure 140-155 cm and weigh 70-120 kg.
_________________________

Tweelingen komen zelden voor onder gorilla's.
Slechts 10 tweelinggeboorten hebben plaatsgevonden in de afgelopen 50 jaar in dierentuinen. Tweelingen zijn bij gorilla's ook veel zeldzamer dan bij de mens.
Gorillababy’s zijn bij de geboorte altijd klein en hulpeloos.
De westelijke laaglandgorilla (Gorilla gorilla gorilla) is een ondersoort van de westelijke gorilla (Gorilla gorilla). Hij komt voor in de tropische laagland regenwouden in midden-westen-Afrika van het zuiden van Nigeria tot aan de Kongorivier. In dierentuinen is dit de meest populaire gorillasoort.
De westelijke laaglandgorilla is iets kleiner dan de berggorilla. Wel zijn de mannetjes met een lengte van 170-185 cm ook een stuk groter dan het vrouwtje met 140-155 cm. Het gewicht van een volwassen zilverrug zit tussen de 140-275 kg. Het vrouwtje is de helft lichter en zit op een gewicht van 70-120 kg. De gorilla heeft een brede gespierde borstkas en nek. Ook de handen en voeten zijn zeer krachtig. De vacht heeft een donker grijze tot donker bruine kleur welke het hele lichaam bedekt met uitzondering van het gezicht, palm van de hand en de voetzolen.
_________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd. All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
_________________________
.
.

One of the most well-loved flowers of late summer and early fall is the helianthus, better known as the sunflower. There are about 70 species of sunflower, most of which are native to North America.
They are annuals or perennials in the Asteraceae (daisy) family and have rough sandpapery leaves and showy daisy-like flowers in a variety of colors.
Helianthus are heliotropic, which means that they turn their flowers to follow the movement of the sun across the sky east to west, and then return at night to face the east, ready again for the morning sun.

Een van de meest geliefde bloemen van de late zomer en vroege herfst is de helianthus, beter bekend als de zonnebloem.
Er zijn ongeveer 70 soorten, waarvan de meeste inheems zijn in Noord-Amerika.
Het zijn eenjarig of vaste planten in de Asteraceae (madeliefje) familie en hebben ruwe, schuurpapierachtige bladeren en opzichtige madeliefachtige bloemen in verschillende kleuren.
Zonnebloemen draaien hun bloemen met de beweging van de zon. Ze volgen de zon van oost naar west, en keren 's avonds terug naar het oosten, klaar voor de ochtendzon de volgende dag.
________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd. All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
________________________
.
.

In Explore August 9, 2022

The yellow mongoose (Cynictis penicillata), sometimes referred to as the red meerkat, averages about 0.45 kg in weight and about 510 mm in length.
It lives in open country, semi-desert scrubland and grasslands in Angola, Botswana, South Africa, Namibia, and Zimbabwe.

De vosmangoest of rode meerkat (Cynictis penicillata) is ondanks zijn gelijkenis daarmee geen vos, maar een mangoest.
De pelskleur verschilt per verspreidingsgebied. Zuidelijke soorten hebben een geelkleurige vacht terwijl noordelijke soorten een grijskleurige vacht hebben. De korte ronde oren en de dikke staart versterken de gelijkenis met de vos.
De lichaamslengte bedraagt 40 cm. De staartlengte is 30 cm.
De vosmangoest leeft in zuidelijk Afrika in Angola, Botswana, Lesotho, Namibië, Zuid-Afrika, Swaziland en Zimbabwe en wordt vaak vergezeld door stokstaartjes.
Deze foto is gemaakt in Ouwehands Dierenpark in Rhenen.
( www.ouwehand.nl/ )
______________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien).
All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
______________________________
.
.

The Iris is a genus of 260–300 species of flowering plants with showy flowers.
It takes its name from the Greek word for a rainbow, referring to the wide variety of flower colors found among the many species.
As well as being the scientific name, iris is also very widely used as a common name for all Iris species.
It is a popular garden flower. The genus is widely distributed throughout the north temperate zone. Their habitats are varied, ranging from cold and montane regions to the grassy slopes, meadowlands and riverbanks of the northern hemisphere.
Irises are perennial plants, growing from creeping rhizomes (rhizomatous irises) or, in drier climates, from bulbs (bulbous irises). They have long, erect flowering stems. All irises have long steal and flowers with six petals, three downwards and three upright. The flowers can range in color from golden yellow, to white, blue, lavender and purple. Pink and apricot colored irises are grown in some species.

De lis (Iris) is een plantengeslacht uit de lissenfamilie (Iridaceae). Zowel het geslacht als de soorten worden in de volksmond vaak iris genoemd. Het geslacht kent naast zo'n 260 à 300 beschreven soorten ook vele cultivars. Lissen worden al lang door de mens gebruikt. In de Egyptische piramiden zijn afbeeldingen van lissen te vinden, die stammen uit 1500 v.Chr.
De verschillende soorten lissen komen algemeen voor in de noordelijke gematigde klimaatzone. Alle irissen hebben lange stelen en bloemen met zes kroonbladeren, waarvan drie naar beneden wijzen en drie rechtop staan. Bij sommige kleinere soorten wijzen de kroonbladeren allemaal naar buiten.
De bloemen kunnen in kleur variëren van goudgeel, tot wit, blauw, lavendel en paars. Roze en abrikooskleurige irissen zijn gekweekt binnen sommige soorten.
De meeste wilde lissen groeien uit een wortelstok, maar sommige soorten groeien vanuit een bol. Deze laatste soorten worden als cultuurgewas geteeld.
Deze foto is gemaakt in de buitentuin van zorgboerderij De Passiflorahoeve bij Harskamp op de Veluwe.
__________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
__________________________
.
.

Fallow deer in Wildpark Granat (Germany)
Damherten in Wildpark Granat (Duitsland)

.
In Explore, August 26, 2024


Purple flowering heathland at the Posbank (Herikhuizerveld) shortly after sunrise.
The Herikhuizerveld (234 hectare) is a hilly heathland that is part of the Veluwezoom National Park in the municipality of Rheden in the Dutch province of Gelderland.
The area is also called the Posbank, after the monument that stands on a hill on the northeast side of the Herikhuizerveld.

Vroeg opstaan loont: Paars bloeiend heidelandschap bij de Posbank (Herikhuizerveld) kort na zonsopgang.
Het Herikhuizerveld (234 hectare) in de gemeente Rheden bij Arnhem is een heuvelachtig heidelandschap dat deel uitmaakt van Nationaal Park Veluwezoom. Het gebied wordt in de volksmond meestal de Posbank genoemd naar het monument dat op een heuvel aan de noordoostzijde van het Herikhuizerveld staat.
____________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
____________________________
.
.

De Haar Castle (Dutch: Kasteel de Haar) is located near the village Haarzuilens, in the province of Utrecht in the Netherlands.
De Haar Castle is the biggest and most luxurious castle in The Netherlands and one of the top European historic houses.
The current buildings, all built upon the original castle, date from 1892 and are the work of Dutch architect P.J.H. Cuypers, in a Neo-Gothic restoration project funded by the Rothschild family.
The oldest historical record of a building at the location of the current castle dates to the thirteenth century.

Kasteel de Haar (vroeger Het Huys te Haer) is een kasteel bij Haarzuilens, vlakbij Vleuten in de gemeente Utrecht.
Het oudste middeleeuwse kasteel De Haar is waarschijnlijk al in de loop van de 13e eeuw gesticht op een hoger gelegen oeverwal langs een zijtak van de Rijn. Hoe de eerste bebouwing er precies uit zag is niet met zekerheid te zeggen. Vermoedelijk ging het om een versterkte woontoren op een omgracht perceel.
Na herhaalde aanvallen en verwoestingen werd het kasteel telkens hersteld en uitgebreid. Eind 18e en begin 19e eeuw werd het kasteel niet meer bewoond en aan het einde van de 19e eeuw restte er niet meer dan een romantische ruïne.
In 1890 erfde baron Étienne van Zuylen van Nyevelt van de Haar (1860-1934) de kasteelruïne van zijn vader Gustave van Zuylen (1818-1890). Étienne was op 16 augustus 1887 in Parijs getrouwd met barones Hélène de Rothschild (1863-1947), een erfgename uit de Franse tak van de rijke bankiersfamilie De Rothschild. Mede dankzij haar fortuin had Étienne de middelen om het voorvaderlijk kasteel op een grandioze manier te laten herbouwen.
Vanaf 1892 werd op de ruïne van het oude kasteel herbouwd in de huidige neogotische stijl door de beroemde architect Pierre Cuypers. Het werd gelijk het grootste kasteel van Nederland.
Naast het kasteel is toen ook een kapel gebouwd.
__________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
__________________________
.
.

In Explore Janiary 9, 2022

The Dirce Beauty (Colobura dirce), also known as the Mosaic or Zebra Mosaic, is a butterfly of the Nymphalidae family.
The Mosaic is found in Central America and the northern parts of South America.
The wingspan is 60 - 70 mm. Often they are though encountered within shady forest sitting on tree trunks. They habitually settle in a head-downwards position, with wings held erect, while imbibing moisture from mosses or from tiny crevices in the bark.
This picture was taken in the butterfly house Vlinderparadijs Papiliorama in Havelte, the Netherlands.

De zebra- of mozaïekvlinder (Colobura Dirce) is een niet zo bekende vlinder uit de Nymphalidae familie, onderfamilie Nymphalinae. De soort komt voor in Midden-Amerika en noordelijk Zuid-Amerika tot een hoogte van 1600 meter boven zeeniveau. Het is een snelle vlieger.
De onderkant van de vleugels vormen een zebra-achtig patroon met een brede witte band langs de top van de voorvleugel. Aan de bovenzijde zijn de vleugels bruin met dezelfde brede witte band. De vlinders hebben opvallende oogjes op de staartjes. De vleugelspanwijdte is 60 à 70 mm.
Vaak worden ze aangetroffen in schaduwrijke bossen zittend op boomstammen met het kopje naar beneden en de vleugels rechtop gehouden, zoals ook op de foto hierboven, terwijl ze vocht van mossen of uit kleine spleten in de schors opnemen.
Deze foto is gemaakt in de overdekte topische vlindertuin van Vlinderparadijs Papiliorama bij Havelte (vlakbij Meppel) in Drenthe.
_________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd. All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
_________________________
.
.

In Explore November 16, 2021

The windmill in front is a Post Mill. This mill was built in 1665 in the city of Huizen (Amsterdam region). The mill was used as a grain mill until 1916. In 1919 the mill was moved to the Netherlands Open Air Museum in Arnhem, making it one of the first acquisitions for the then new museum. The mill is still in regular operation today.

The wndmill in the background is a Towermill or Smockmill.
This mill was built in 1685 in the city of Delft, located between Rotterdam and The Hague. In 1921 the mill was relocated to the Open Air Museum. This windmill is a stone flourmill measuring 27 metres in height. It houses six floors, each of which was used by the miller in his daily work.
________________________________________________

De windmolen linksvoor is een Standerdmolen of Standaardmolen. Deze molen uit 1665 heeft oorspronkelijk in Huizen gestaan.
De molen deed tot 1916 dienst als graanmolen. In 1919 is de molen naar het Nederlands Openluchtmuseum in Arnhem verplaatst.
Het was een van de eerste aanwinsten voor het toen nieuwe museum. De molen is nog steeds in gebruik.

De molen op de achtergrond is een Stellingmolen.
Deze molen is in 1685 in Delft met de naam "Slikmolen" gebouwd.
In 1917 heeft de eigenaar (firma Calvé) de molen, toen "Het Fortuin" geheten laten afbreken en aan het Openluchtmuseum geschonken.
In 1922 was de herbouw gereed.
Deze windmolen met een hoogte van 27 meter werd vooral als korenmolen gebruikt. Het heeft zes verdiepingen, die elk door de molenaar werden gebruikt in zijn dagelijkse werk.
________________________________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien).
All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
________________________________________________

.

The keel-billed toucan (Ramphastos sulfuratus) is a colorful Latin American member of the toucan family. The bird is also known as sulfur-breasted toucan and rainbow-billed toucan
The keel-billed toucan, the national bird of Belize, can be found from Southern Mexico to Venezuela and Colombia.
It roosts in the canopies of tropical, subtropical, and lowland rainforests, up to altitudes of 1,900 m, where it may be seen in loose troops of up to 6 - 12 birds.
The keel-billed toucans ranges in length from 42 to 55 cm, including its famous long beak. Their large and colourful beak is 12 to 15 cm, which is actually a third of its total length. While the bill seems large and cumbersome, it is in fact a spongy, hollow bone covered in keratin, a very light and hard protein.
The bill is mainly yellowish green with a reddish tip and orange sides, and a black band along the base of the bill. The plumage of the keel-billed toucans is mainly black with a yellow neck and chest.
Males and females look identical except that males may be slightly larger than the females.
The toucans usually eat fruits. However, they also eat small birds, small reptiles, insects, and eggs.

De zwavelborsttoekan (Ramphastos sulfuratus) is een opvallende gekleurde vogel uit de familie van de toekans (Ramphastidae) die leeft van Venezuela en Colombia tot Zuid-Mexico.
De zwavelborsttoekan is de nationale vogel van Belize.
Zijn natuurlijke habitat bestaat uit tropisch bos.
De zwavelborsttoekan meet inclusief snavel 42 tot 55 cm.
De snavel apart heeft een lengte van 12 tot 15 cm, wat een derde van de lengte van zijn hele lijf uitmaakt.
Het mannetje weegt gemiddeld 500 gr, het vrouwtje 380 gr.
Hoewel de snavel erg groot is, weegt hij slechts weinig: de snavel is hol en is gemaakt van keratine, een licht, hard eiwit.
Het verenkleed is zwart, met uitzondering van de gele borst en zijkop. De poten hebben een blauwe kleur; de staart heeft aan het uiteinde rode veren. Het grootste deel van de snavel is groen, met aan de zijkant oranje; het uiteinde is paarsrood.
Net als de meeste andere soorten toekans, leven zwavelborsttoekans in kleine familiegroepen van 6 tot 12 dieren.
Ze leven nauwelijks solitair. Een karakteristiek gedragselement is het zich laten voeren van fruit door een andere toekan. Zwavelborsttoekans voeden zich vooral met fruit, maar ook met insecten, eieren, kleine vogels, hagedissen of boomkikkers.
Deze foto is gemaakt in Ouwehands Dierenpark in Rhenen.
( www.ouwehand.nl/ )
______________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd. All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
______________________
.
.

The Herikhuizerveld (234 hectare) is a hilly heathland that is part of the Veluwezoom National Park in the municipality of Rheden in the Dutch province of Gelderland.
The area is also called the Posbank, after the monument that stands on a hill on the northeast side of the Herikhuizerveld.

Het Herikhuizerveld (234 hectare) in de gemeente Rheden bij Arnhem is een heuvelachtig heidelandschap dat deel uitmaakt van Nationaal Park Veluwezoom. Het gebied wordt in de volksmond meestal de Posbank genoemd, naar het monument dat op een heuvel aan de noordoostzijde van het Herikhuizerveld staat.
Deze foto is gemaakt nabij theeschenkerij en eethuisje Koepel de Kaap, gelegen aan de Beekhuizenseweg richting het dorp De Steeg, circa 1 km vanaf monument de Posbank.
Vanaf Koepel de Kaap heb je een mooi uitzicht over het westelijk deel van de glooiende heidevelden van het Herikhuizerveld.
____________________________

All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
____________________________
.
.